Αν κατάλαβα καλά εννοείς ότι ο κάθε άνθρωπος είναι (ή καλύτερα: μπορεί να γίνει) ο θεός του. Ναι συμφωνούμε. Και ναι είσαι άθεη. Το περίεργο είναι ότι πολλοί, ενώ δεν πιστεύουν στο θεό, φοβούνται να το πουν, λες και θα τους τιμωρήσει ο θεός (ο οποίος ξέρουν ότι δεν υπάρχει, αλλά λόγω αδυναμίας και πάλι φοβούνται). Μόνον όμως αν το πεις θα το αποβάλεις ολοκληρωτικά από πάνω σου ;)
Δεν ξέρω αν είμαι άθεη... Μάλλον αγνωστικίστρια είμαι. Δεν ξέρω τι υπάρχει και τι δεν υπάρχει. Δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να υπάρχει μια ανώτερη δύναμη, με την έννοια της ενέργειας... της ισορροπίας, δεν ξέρω... πάντως αυτά που μαθαίνουμε στα Θρησκευτικά στο σχολείο σίγουρα δεν τα πιστεύω.
ούτε εγώ ξέρω αν υπάρχει κάτι άλλο ή όχι. Προς το παρών δεν πιστεύω τίποτα μέχρι αποδείξεως του αντιθετου! Το πρόβλημα είναι να προσπαθούν να σου επιβάλουν κάτι χωρίς καν να γνωρίζουν ότι είναι αλήθεια. Επίσης, το πιο ενοχλητικό είναι το childhood indoctrination (δεν ξέρω στα ελληνικά τον ορο). Αναλόγως με το που μεγαλώνουν τα παιδιά, έχουν και την ανάλογη θρησκεία. Αν μεγαλώσουν Κύπρο για παράδειγμα το πιο πιθανό να είναι χριστιανοί ορθόδοξοι.Δεν μεγαλώνουν το παιδί λέγοντας του για τις διαφορες θρησκείες και όταν μεγαλώσει να μπορεί να πάρει μια αντικειμενική απόφαση. ΌΧΙ. απλά του λένε πιο είναι το "σωστό" από μικρή ηλικία και ότι όλα τα αλλα είναι λανθασμένα. Δεν είναι σύμπτωση το ότι αναλόγως με το που γεννήθηκες έτσι και τα ποσοστά πιστης είναι ανάλογα. Είναι απλά μαθηματικά. Πολύ λίγοι είναι αυτοί που θα σκεφτούν έξω από το κουτί για το αν αυτό που τους έμαθαν ίσως να είναι λάθος ή αν μια άλλη θρησκεία είναι σωστή ή απλά αν όλα είναι σχετικά. Και στο κάτω κάτω μακάρι αυτοί που πιστεύουν να έκαναν τα μισά από αυτά που λέει η θρησκεία τους και ο κόσμος θα ήταν λίγο καλύτερος (και ας μην πίστευαν).
Δηλαδή ποια η έννοια της λέξης πίστης; να ξέρεις χωρίς πραγματικά να ξέρεις... Δηλαδή τελικά αν πιστεύεις αποδέχεσαι πράγματα χωρίς αποδείξεις. Εγώ προσωπικά προσπαθώ να αποφεύγω τέτοιες διαδικασίες, προτιμώ να ξέρω ή να μην ξέρω κάτι, χωρίς να αποκλείεται να έχω γνώμη για αυτό. Όσο αφορά τον Θεό, δεν ξέρω αν υπάρχει, αλλά η γνώμη μου είναι ότι είναι πιο πιθανόν να υπάρχει ένα "νοήμον ον" που με συνειδητοποιημένα δημιούργησε το σύμπαν. Παρόλα αυτά για να είναι άθεος πρέπει να έχεις πίστη και πάλι, δηλ. να δέχεσαι ότι δεν υπάρχει Θεός χωρίς να έχεις αποδείξεις.
Δεν με απασχολεί πολύ το θέμα με το αν ο θεός υπάρχει ή όχι. Το πρόβλημα δεν είναι η πιστη αλλα η ΕΠΙΛΟΓΉ. Από τι στιγμή που από μικρά παιδιά δεν σου δίνουν επιλογή, είναι δύσκολο μετά να αντιληφθείς τι παίζει. Και μην μου πεις ότι έχουμε επιλογή επειδή όταν μεγαλώσουμε μπορούμε να διαλέξουμε. Αυτό είναι αλήθεια σε ένα σημείο, επειδή είδη το μυαλό μας είναι επηρεασμένο σε μεγάλο βαθμό χωρίς καν να το γνωρίζουμε, από μικρά παιδιά. Επίσης, δεν είναι η ίδιο πιστη μεταξύ του να πιστεύεις ότι υπάρχει θεός και να πιστεύεις ότι δεν ίππαρχοι. Αν δεν μας το εμφυτεύαν μέσα στα μυαλά μας από παιδιά δεν νομίζω καν να συζητούσαμε αυτό το θέμα τώρα. Είναι σαν να μιλούμε για φαντάσματα. Φυσικά το καλύτερο παράδειγμα για να t εξηγήσει αυτό είναι η τσαγιέρα του φιλοσοφου Ράσελ ο οποιος έγραψε: «Αν έλεγα ότι μεταξύ Γης και Άρη υπάρχει μία πορσελάνινη τσαγιέρα σε ελλειπτική τροχιά γύρω απο τον ήλιο, κανείς δεν θα μπορούσε να διαψεύσει τον ισχυρισμό μου, αρκεί να πρόσθετα ότι η τσαγιέρα είναι τόσο μικρή που δεν θα μπορούσαν να την ανιχνεύσουν ούτε τα πιό ισχυρά τηλεσκόπιά μας.
Όμως, αν στη συνέχεια έλεγα ότι, αφού ο ισχυρισμός μου δεν μπορεί να διαψευστεί, θα ήταν ασυγχώρητη απρέπεια να τον αμφισβητούμε με την λογική μας, τότε οι περισσότεροι δικαίως θα θεωρούσαν ότι έλεγα ανοησίες.
Αν όμως η ύπαρξη μιας τέτοιας επουράνιας τσαγιέρας αναφερόταν σε πανάρχαια βιβλία, και διδασκόταν ως ιερή αλήθεια κάθε Κυριακή, και ενσταλαζόταν στα μυαλά μικρών παιδιών σε όλα τα σχολεία, τότε ακόμα και ο παραμικρός δισταγμός, θα ήταν τέτοιο δείγμα εκκεντρικότητας, που σε φωτισμένους καιρούς θα απέφερε στον αμφισβητία το επίζηλο προνόμιο της ψυχιατρικής φροντίδας, ενώ σε πιο πρώιμη περίοδο την Ιερά Εξέταση.»
Επίσης και αυτό του Richard Dawkins που χρησιμοποίησε αυτό το παράδειγμα με τον έξη τρόπο:
«Ο λόγος που οι υπάρχουσες οργανωμένες θρησκείες εισπράττουν απερίφραστη εχθρότητα είναι ότι, σε αντίθεση με την πίστη στην Τσαγιέρα του Ράσελ, έχουν ισχύ, επιρροή, απαλλάσσονται από φόρους και προπαγανδίζονται συστηματικά σε παιδιά πολύ νεαρά για να αντιδράσουν και να προστατευθούν. Tα παιδιά δεν είναι υποχρεωμένα να απομνημονεύουν τρελά βιβλία για τσαγιέρες στα χρόνια που διαπλάθεται η προσωπικότητά τους. Κρατικά επιχορηγούμενα σχολεία δεν αποκλείουν παιδιά των οποίων οι γονείς προτιμούν τσαγιέρες με άλλο σχήμα. Οι τσαγιεροπιστοί δεν λιθοβολούν τσαγιεροάπιστους, τσαγιεροαιρετικούς και τσαγιεροβλάσφημους μέχρι θανάτου. Οι μητέρες δεν απαγορεύουν στα παιδιά τους να παντρεύονται άτομα, των οποίων οι γονείς πιστεύουν σε τρεις τσαγιέρες αντί για μία. Οι άνθρωποι που βάζουν πρώτα το γάλα δεν επιτίθενται σ' αυτούς που βάζουν πρώτα το τσάι...»
Η προσωπική μου άποψη συμφωνεί με τον cartman. Η θρησκεία είναι ενα παραμυθάκι που μας έχωσαν για τα καλά στο κεφάλι από μικρά παιδιά με την βάπτισή μας, την πλύση εγκεφάλου στα σχολεία και γενικότερα η κοινωνία μας ανάγκασε να το υποστούμε. Αν τα πιο πάνω δεν είχαν γίνει, δεν νομίζω να δεχόμασταν τώρα τέτοια παραμύθια, μάλλον θα γελούσαμε όπως θα κάναμε και με το αν μας έλεγαν για την τσαγιέρα του Ράσελ που είπε ο cartman.
Προσωπικά δεν δέχομαι ούτε ενέργειες, ούτε νοήμον όντα που δημιούργησαν τον κόσμο με ευφυία. Ιδιαίτερα το τελευταίο, η μόνη διαφορά του από τον θεό είναι η ονομασία: τι όν τι θεός. Άρα, κουνούπι, μου φαίνεται ότι από την μία πιστεύεις στο θεό αλλά από την άλλη δεν θέλεις να το παραδεχθείς για να γλυτώσεις την αγκαρία του να πηγάινεις εκκλησία κλπ κλπ :P
Επίσης κουνούπι είπες αυτό: "...για να είναι άθεος πρέπει να έχεις πίστη και πάλι, δηλ. να δέχεσαι ότι δεν υπάρχει Θεός χωρίς να έχεις αποδείξεις." Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις, επειδή πέφτεις στην παγίδα της τσαγιέρας του ράσελ. Δεν ξέρω αν είμαι άθεος, οι ταπέλες δεν μου λεν κάτι, αλλά ξέρω σίγουρα ότι δεν υπάρχει θεός. άρα, αν πιστεύω σε κάτι είναι στο να μην πιστεύω σε τίποτα και σε κανέναν. Και να σου πω και κάτι άλλο: δεν χρειάζεται να βρω αποδείξεις για το αν υπάρχει θεός, επειδή και να υπάρχει, στα @@ μου κυριολεκτικά. Θα ζήσω την ζωή μου σύμφωνα με το τι θεωρώ εγώ σωστό και τι όχι μέσα από την μορφωση/βιώματα μου αντί να περιμένω από διευθαρμένους παπάδες και κατώτερους πνευματικά ανθρώπους να μου πουν τι να κάνω. Α και κάτι άλλο: για μένα ΣΙΓΟΥΡΑ η θρησκεία δεν θα είναι ποτέ μα ποτέ λόγος να βλάψω κάποιον άλλον συνάθρωπο μου (και πίστεψε με αυτό το τελευταίο ενοχλεί πολλούς) ;)
Σόρρυ κτύπησε ο δαιμων του τυπογραφείου: " η γνώμη μου είναι ότι είναι πιο πιθανόν να υπάρχει ένα "νοήμον ον" που με συνειδητοποιημένα δημιούργησε το σύμπαν. " αυτό που ήθελα να πω: "είναι πιο πιθανόν να ΜΗΝ υπάρχει"
Μα τι ωραία! Έρχεται του κουνούπι γράφει μια πρόταση, γράφουμε εμείς 10 κόλλες και έρχεται μετά και λέει "ού, σόρυ, τυπογραφικό, συμφωνώ μαζί σου" και τα γαμ@ όλα χαχαχα :P
Να σου πω την αλήθεια ήξερα ότι συμφωνούσαμε στο θέμα και μου φάνηκε περίεργο αυτό που έγραψες. Επίσης χρησιμοποιείς το "πιο πιθανόν" στα γραφόμενα σου που είναι πολύ σωστό, επειδή δεν μπορεί κανένας να σε κατηγορήσει αυτό που με "κατηγόρισες" εμένα, ότι δηλαδή πιστεύω ότι δεν υπάρχει θεός, άρα πιστεύω και εγώ σε κάτι. Άρα, για χάρην συζήτησης θα έπρεπε και εγώ να πω "πιστεύω ότι" ή "νομίζω ότι" δεν υπάρχει θεός (ασχέτος αν πραγματικά πιστεύω όσο τίποτε άλλο ότι δεν υπάρχει).
Παρόλο που έκαμα φανουρόπιτα προχτές... συνεχίζω να πιστεύω αυτό που σου είχα πει: God lives within you. Που βέβαια συμφωνεί με αυτά που λες εσύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν κατάλαβα καλά εννοείς ότι ο κάθε άνθρωπος είναι (ή καλύτερα: μπορεί να γίνει) ο θεός του. Ναι συμφωνούμε. Και ναι είσαι άθεη. Το περίεργο είναι ότι πολλοί, ενώ δεν πιστεύουν στο θεό, φοβούνται να το πουν, λες και θα τους τιμωρήσει ο θεός (ο οποίος ξέρουν ότι δεν υπάρχει, αλλά λόγω αδυναμίας και πάλι φοβούνται). Μόνον όμως αν το πεις θα το αποβάλεις ολοκληρωτικά από πάνω σου ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή"We are all atheists about most of the gods that societies have ever believed in...some of us just go one god further!"
ΑπάντησηΔιαγραφή-- Richard Dawkins
Δεν ξέρω αν είμαι άθεη... Μάλλον αγνωστικίστρια είμαι. Δεν ξέρω τι υπάρχει και τι δεν υπάρχει. Δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να υπάρχει μια ανώτερη δύναμη, με την έννοια της ενέργειας... της ισορροπίας, δεν ξέρω... πάντως αυτά που μαθαίνουμε στα Θρησκευτικά στο σχολείο σίγουρα δεν τα πιστεύω.
ΑπάντησηΔιαγραφήούτε εγώ ξέρω αν υπάρχει κάτι άλλο ή όχι. Προς το παρών δεν πιστεύω τίποτα μέχρι αποδείξεως του αντιθετου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα είναι να προσπαθούν να σου επιβάλουν κάτι χωρίς καν να γνωρίζουν ότι είναι αλήθεια. Επίσης, το πιο ενοχλητικό είναι το childhood indoctrination (δεν ξέρω στα ελληνικά τον ορο). Αναλόγως με το που μεγαλώνουν τα παιδιά, έχουν και την ανάλογη θρησκεία. Αν μεγαλώσουν Κύπρο για παράδειγμα το πιο πιθανό να είναι χριστιανοί ορθόδοξοι.Δεν μεγαλώνουν το παιδί λέγοντας του για τις διαφορες θρησκείες και όταν μεγαλώσει να μπορεί να πάρει μια αντικειμενική απόφαση. ΌΧΙ. απλά του λένε πιο είναι το "σωστό" από μικρή ηλικία και ότι όλα τα αλλα είναι λανθασμένα. Δεν είναι σύμπτωση το ότι αναλόγως με το που γεννήθηκες έτσι και τα ποσοστά πιστης είναι ανάλογα. Είναι απλά μαθηματικά. Πολύ λίγοι είναι αυτοί που θα σκεφτούν έξω από το κουτί για το αν αυτό που τους έμαθαν ίσως να είναι λάθος ή αν μια άλλη θρησκεία είναι σωστή ή απλά αν όλα είναι σχετικά. Και στο κάτω κάτω μακάρι αυτοί που πιστεύουν να έκαναν τα μισά από αυτά που λέει η θρησκεία τους και ο κόσμος θα ήταν λίγο καλύτερος (και ας μην πίστευαν).
Δηλαδή ποια η έννοια της λέξης πίστης; να ξέρεις χωρίς πραγματικά να ξέρεις... Δηλαδή τελικά αν πιστεύεις αποδέχεσαι πράγματα χωρίς αποδείξεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ προσωπικά προσπαθώ να αποφεύγω τέτοιες διαδικασίες, προτιμώ να ξέρω ή να μην ξέρω κάτι, χωρίς να αποκλείεται να έχω γνώμη για αυτό. Όσο αφορά τον Θεό, δεν ξέρω αν υπάρχει, αλλά η γνώμη μου είναι ότι είναι πιο πιθανόν να υπάρχει ένα "νοήμον ον" που με συνειδητοποιημένα δημιούργησε το σύμπαν. Παρόλα αυτά για να είναι άθεος πρέπει να έχεις πίστη και πάλι, δηλ. να δέχεσαι ότι δεν υπάρχει Θεός χωρίς να έχεις αποδείξεις.
Δεν με απασχολεί πολύ το θέμα με το αν ο θεός υπάρχει ή όχι. Το πρόβλημα δεν είναι η πιστη αλλα η ΕΠΙΛΟΓΉ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τι στιγμή που από μικρά παιδιά δεν σου δίνουν επιλογή, είναι δύσκολο μετά να αντιληφθείς τι παίζει. Και μην μου
πεις ότι έχουμε επιλογή επειδή όταν μεγαλώσουμε μπορούμε να διαλέξουμε. Αυτό είναι αλήθεια σε ένα σημείο, επειδή
είδη το μυαλό μας είναι επηρεασμένο σε μεγάλο βαθμό χωρίς καν να το γνωρίζουμε, από μικρά παιδιά. Επίσης, δεν είναι η ίδιο πιστη μεταξύ του να πιστεύεις ότι υπάρχει θεός και να πιστεύεις ότι δεν ίππαρχοι.
Αν δεν μας το εμφυτεύαν μέσα στα μυαλά μας από παιδιά δεν νομίζω καν να συζητούσαμε αυτό το θέμα τώρα. Είναι σαν να μιλούμε για φαντάσματα. Φυσικά το καλύτερο παράδειγμα για να t εξηγήσει αυτό είναι η τσαγιέρα του φιλοσοφου Ράσελ ο οποιος έγραψε:
«Αν έλεγα ότι μεταξύ Γης και Άρη υπάρχει μία πορσελάνινη τσαγιέρα σε ελλειπτική τροχιά γύρω απο τον ήλιο, κανείς δεν θα μπορούσε να διαψεύσει τον ισχυρισμό μου, αρκεί να πρόσθετα ότι η τσαγιέρα είναι τόσο μικρή που δεν θα μπορούσαν να την ανιχνεύσουν ούτε τα πιό ισχυρά τηλεσκόπιά μας.
Όμως, αν στη συνέχεια έλεγα ότι, αφού ο ισχυρισμός μου δεν μπορεί να διαψευστεί, θα ήταν ασυγχώρητη απρέπεια να τον αμφισβητούμε με την λογική μας, τότε οι περισσότεροι δικαίως θα θεωρούσαν ότι έλεγα ανοησίες.
Αν όμως η ύπαρξη μιας τέτοιας επουράνιας τσαγιέρας αναφερόταν σε πανάρχαια βιβλία, και διδασκόταν ως ιερή αλήθεια κάθε Κυριακή, και ενσταλαζόταν στα μυαλά μικρών παιδιών σε όλα τα σχολεία, τότε ακόμα και ο παραμικρός δισταγμός, θα ήταν τέτοιο δείγμα εκκεντρικότητας, που σε φωτισμένους καιρούς θα απέφερε στον αμφισβητία το επίζηλο προνόμιο της ψυχιατρικής φροντίδας, ενώ σε πιο πρώιμη περίοδο την Ιερά Εξέταση.»
Επίσης και αυτό του Richard Dawkins που χρησιμοποίησε αυτό το παράδειγμα με τον έξη τρόπο:
«Ο λόγος που οι υπάρχουσες οργανωμένες θρησκείες εισπράττουν απερίφραστη εχθρότητα είναι ότι, σε αντίθεση με την πίστη στην Τσαγιέρα του Ράσελ, έχουν ισχύ, επιρροή, απαλλάσσονται από φόρους και προπαγανδίζονται συστηματικά σε παιδιά πολύ νεαρά για να αντιδράσουν και να προστατευθούν. Tα παιδιά δεν είναι υποχρεωμένα να απομνημονεύουν τρελά βιβλία για τσαγιέρες στα χρόνια που διαπλάθεται η προσωπικότητά τους. Κρατικά επιχορηγούμενα σχολεία δεν αποκλείουν παιδιά των οποίων οι γονείς προτιμούν τσαγιέρες με άλλο σχήμα. Οι τσαγιεροπιστοί δεν λιθοβολούν τσαγιεροάπιστους, τσαγιεροαιρετικούς και τσαγιεροβλάσφημους μέχρι θανάτου. Οι μητέρες δεν απαγορεύουν στα παιδιά τους να παντρεύονται άτομα, των οποίων οι γονείς πιστεύουν σε τρεις τσαγιέρες αντί για μία. Οι άνθρωποι που βάζουν πρώτα το γάλα δεν επιτίθενται σ' αυτούς που βάζουν πρώτα το τσάι...»
Η προσωπική μου άποψη συμφωνεί με τον cartman. Η θρησκεία είναι ενα παραμυθάκι που μας έχωσαν για τα καλά στο κεφάλι από μικρά παιδιά με την βάπτισή μας, την πλύση εγκεφάλου στα σχολεία και γενικότερα η κοινωνία μας ανάγκασε να το υποστούμε. Αν τα πιο πάνω δεν είχαν γίνει, δεν νομίζω να δεχόμασταν τώρα τέτοια παραμύθια, μάλλον θα γελούσαμε όπως θα κάναμε και με το αν μας έλεγαν για την τσαγιέρα του Ράσελ που είπε ο cartman.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά δεν δέχομαι ούτε ενέργειες, ούτε νοήμον όντα που δημιούργησαν τον κόσμο με ευφυία. Ιδιαίτερα το τελευταίο, η μόνη διαφορά του από τον θεό είναι η ονομασία: τι όν τι θεός. Άρα, κουνούπι, μου φαίνεται ότι από την μία πιστεύεις στο θεό αλλά από την άλλη δεν θέλεις να το παραδεχθείς για να γλυτώσεις την αγκαρία του να πηγάινεις εκκλησία κλπ κλπ :P
Επίσης κουνούπι είπες αυτό: "...για να είναι άθεος πρέπει να έχεις πίστη και πάλι, δηλ. να δέχεσαι ότι δεν υπάρχει Θεός χωρίς να έχεις αποδείξεις." Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις, επειδή πέφτεις στην παγίδα της τσαγιέρας του ράσελ. Δεν ξέρω αν είμαι άθεος, οι ταπέλες δεν μου λεν κάτι, αλλά ξέρω σίγουρα ότι δεν υπάρχει θεός. άρα, αν πιστεύω σε κάτι είναι στο να μην πιστεύω σε τίποτα και σε κανέναν. Και να σου πω και κάτι άλλο: δεν χρειάζεται να βρω αποδείξεις για το αν υπάρχει θεός, επειδή και να υπάρχει, στα @@ μου κυριολεκτικά. Θα ζήσω την ζωή μου σύμφωνα με το τι θεωρώ εγώ σωστό και τι όχι μέσα από την μορφωση/βιώματα μου αντί να περιμένω από διευθαρμένους παπάδες και κατώτερους πνευματικά ανθρώπους να μου πουν τι να κάνω. Α και κάτι άλλο: για μένα ΣΙΓΟΥΡΑ η θρησκεία δεν θα είναι ποτέ μα ποτέ λόγος να βλάψω κάποιον άλλον συνάθρωπο μου (και πίστεψε με αυτό το τελευταίο ενοχλεί πολλούς) ;)
Σόρρυ κτύπησε ο δαιμων του τυπογραφείου: " η γνώμη μου είναι ότι είναι πιο πιθανόν να υπάρχει ένα "νοήμον ον" που με συνειδητοποιημένα δημιούργησε το σύμπαν. "
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό που ήθελα να πω: "είναι πιο πιθανόν να ΜΗΝ υπάρχει"
στα υπόλοιπα συμφωνώ μαζί σου...
Μα τι ωραία! Έρχεται του κουνούπι γράφει μια πρόταση, γράφουμε εμείς 10 κόλλες και έρχεται μετά και λέει "ού, σόρυ, τυπογραφικό, συμφωνώ μαζί σου" και τα γαμ@ όλα χαχαχα :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου πω την αλήθεια ήξερα ότι συμφωνούσαμε στο θέμα και μου φάνηκε περίεργο αυτό που έγραψες. Επίσης χρησιμοποιείς το "πιο πιθανόν" στα γραφόμενα σου που είναι πολύ σωστό, επειδή δεν μπορεί κανένας να σε κατηγορήσει αυτό που με "κατηγόρισες" εμένα, ότι δηλαδή πιστεύω ότι δεν υπάρχει θεός, άρα πιστεύω και εγώ σε κάτι. Άρα, για χάρην συζήτησης θα έπρεπε και εγώ να πω "πιστεύω ότι" ή "νομίζω ότι" δεν υπάρχει θεός (ασχέτος αν πραγματικά πιστεύω όσο τίποτε άλλο ότι δεν υπάρχει).